Fisetin

Fisetine is een natuurlijke flavonoïde verbinding, die eerst werd geïsoleerd en geëxtraheerd uit sumakboom in 1833. Het heeft anti-oxidatie, ontstekingsremmende, anti-tumor, anti-veroudering en andere effecten.

In 1966 verklaarde een artikel dat werd gepubliceerd in "Nature" dat fisetine een van de flavonoïden was met het sterkste antibacteriële effect dat op dat moment bekend was, en slechts 50 ug/ml was nodig om de groei van bacteriën zoals Staphylococcus aureus effectief te remmen. Dit heeft ertoe geleid dat wetenschappers aandacht besteden aan de farmacologische effecten van fisetine. In vervolgonderzoek naar fisetin ontdekten wetenschappers dat het antioxiderende en ontstekingsremmende effecten heeft.

Als flavonoïde heeft fisetine natuurlijke antioxiderende eigenschappen. Het heeft niet alleen directe antioxiderende activiteit, maar verhoogt ook het niveau van het belangrijkste antioxiderende glutathion in cellen. Zelfs in het geval van oxidatieve stress kan fisetine de mitochondriale functie goed handhaven, en zelfs zeer fragiele neuroncellen kunnen goed worden beschermd.

Naast zijn eigen antioxidanttalent, moet het ontstekingsremmende effect niet worden onderschat. Fisetine remt de NF-KB pro-inflammatoire signaalroute door β-catenine-eiwit te activeren en de expressie van TLR4 tot zwijgen te brengen, en reguleert vervolgens de afgifte van ontstekingscytokines om ontstekingsremmende effecten te bereiken.

Naast de antioxiderende en ontstekingsremmende effecten is anti-tumor de belangrijkste rol van fisetine. Fisetin heeft een krachtig remmend effect in alle stadia van tumorontwikkeling.