Fisetin

Fisetine is een natuurlijke flavonoïde verbinding die voor het eerst in 1833 werd geïsoleerd en geëxtraheerd uit de sumakboom. Het heeft een antioxidatieve, ontstekingsremmende, antitumor-, antiverouderings- en andere werking.

In 1966 werd in een artikel in "Nature" gesteld dat fisetine een van de flavonoïden was met de sterkste antibacteriële werking die destijds bekend was, en dat slechts 50 μg/ml nodig was om de groei van bacteriën zoals Staphylococcus aureus effectief te remmen. Dit heeft wetenschappers ertoe aangezet om aandacht te besteden aan de farmacologische effecten van fisetine. In vervolgonderzoek naar fisetine ontdekten wetenschappers dat het antioxiderende en ontstekingsremmende effecten heeft.

Als flavonoïde heeft fisetine natuurlijke antioxiderende eigenschappen. Het heeft niet alleen een directe antioxiderende werking, maar verhoogt ook de concentratie van de belangrijkste antioxidant glutathion in cellen. Zelfs bij oxidatieve stress kan fisetine de mitochondriale functie goed in stand houden en zelfs zeer kwetsbare neuronale cellen goed beschermen.

Naast het antioxiderende vermogen mag de ontstekingsremmende werking niet worden onderschat. Fisetine remt de pro-inflammatoire signaalroute van NF-κB door het eiwit β-catenine te activeren en de expressie van TLR4 te onderdrukken, en reguleert vervolgens de afgifte van ontstekingscytokinen om ontstekingsremmende effecten te bereiken.

Naast de antioxiderende en ontstekingsremmende werking is de antitumorwerking de belangrijkste rol van fisetine. Fisetine oefent een krachtig remmend effect uit in alle stadia van tumorontwikkeling.